Stage weekend en Tsitsikamma - Reisverslag uit Port Elizabeth, Zuid-Afrika van Nicole Musschenga - WaarBenJij.nu Stage weekend en Tsitsikamma - Reisverslag uit Port Elizabeth, Zuid-Afrika van Nicole Musschenga - WaarBenJij.nu

Stage weekend en Tsitsikamma

Blijf op de hoogte en volg Nicole

05 Oktober 2015 | Zuid-Afrika, Port Elizabeth

Een hele goede morgen,

Hier weer een blog vanuit het zonnige Port Elizabeth.
Het is alweer een tijdje geleden dat ik een blog heb geschreven, dus er is weer een hoop te vertellen.
Het weekend van 18, 19 en 20 september hebben Romee en ik doorgebracht op onze stage. We zouden voor één keer een weekend blijven slapen om de kinderen en de collega's beter te leren kennen. Vrijdagmiddag rond een uur of 4 kwamen we aan op stage. Ik ging naar mijn cottage 3 en Romee naar haar meiden in cottage 2. Vrijdagavond heb ik samen met Tannie Nwabisa en de jongens een film gekeken. Zaterdagochtend ging de wekker om half 7 alweer. De jongens uit bed roepen, het ontbijt klaarmaken, schoonmaken en snel even klaarmaken. Zaterdagochtend gingen we naar het strand om te schoonmaken, dit werd georganiseerd door Pick&Pay. We waren een beetje aan de late kant wat er voor zorgde dat we eigenlijk maar een half uur bezig zijn geweest. Hierna kregen we als dank wel een broodje hotdog en een flesje drinken. De kinderen en wij natuurlijk helemaal blij. Na het beach cleaning hadden we vrije tijd. De jongens vermaakten zich prima, lekker zwemmen, rondrennen, salto's maken enzovoort. Rond half 2 belden we de taxichauffeur weer op om naar huis te gaan. Nadat we gebeld hadden riep Nwabisa de kinderen bijeen. Helaas vonden 2 jongens het niet nodig om naar huis te gaan en begonnen weg te rennen. Nwabisa is er nog even achter aangerend, maar ze waren te snel. We hebben nog een tijd gezocht naar de jongens, maar we konden ze niet vinden. Ook hebben we met het busje nog een uur gezocht naar de jongens, geen spoor meer te bekennen. Ik was aardig in de stress omdat ik dacht dat we ze niet weer terug zouden vinden. Er zwerven en slapen hier meer kinderen op straat en waarom zou iemand denken dat deze twee jongens in een kindertehuis wonen.. Ik was ook gelijk de enige die stress had want zowel Nwabisa als de chauffeur zei dat dit wel vaker voorkwam en ik me niet druk moest maken. Uiteindelijk zijn we terug naar het tehuis gegaan en zijn begonnen met het klaarmaken van het eten. Rond 6 uur was er een soort kerkdienst in de hal. Na de dienst gingen we weer naar onze cottage en toen kwam er net een politie auto aan met de twee vermiste jongens, godzijdank! Zondagochtend was het weer vroeg opstaan, want rond 10 uur was de volgende kerkdienst. Hierna was er eigenlijk niet veel meer georganiseerd voor de kinderen. Maar me erg vervelen doe ik niet, want ik moet vaak tussen de jongens inspringen omdat ze elkaar weer te lijf gaan of met bakstenen op elkaar willen gooien. Het zijn echt schatjes, maar tegelijkertijd ook echte duivels. Continu hebben ze ruzie of gaan ze helemaal door het lint. Ik kijk er inmiddels ook niet meer raar van op dat er eentje even moet afkoelen in de isolatie ruimte. Maandagochtend ging de wekker om half 5 al. Sommige kinderen gaan om 7 uur al met een busje richting school en daarvoor moeten ze wel gegeten en hun duties (klusjes) gedaan hebben. Wij hadden om 9 uur nog een meeting en waren heel blij dat we om 11 uur richting huis konden. Het was een stressvol, pittig, maar zeker ook een leuk weekend! Helaas hebben we wel een voetbal finale gemist die gespeeld werd in Port Elizabeth, Ajax Cape Town tegen Kaizer Chiefs. De wedstrijd is gewonnen door Ajax Cape Town (altijd weer die Ajacieden....). Dinsdag en woensdag was nog een gewone dag stage en donderdag 24 september was het een bijzondere dag. Het was Heritage day(erfenisdag), dit is een dag waarop je je eigen geschiedenis en cultuur in ere moet houden. Romee en ik werden dan ook omgetoverd als echte Zuid-Afrikanen. Een mooie rok aan, stipjes op het hoofd en een hoofddoek om het haar. Bijna alle kinderen deden mee aan de modeshow en er werd ook genoeg gezongen en gedanst. 's Avonds hebben we met alle Nederlanders gebraaid om de dag goed af te sluiten. Zaterdagmiddag zijn we weer de Kings (rugbyteam van P.E.) wezen aanmoedigen, voor het eerst sinds tijden hadden ze weer gewonnen. Voor de rest heb ik dat weekend niet veel gedaan, want ik was ziekjes. Dus ook geen stapavondjes voor mij, maar op tijd op bed (ja mam, ik kan wel verstandig zijn!)
Het afgelopen weekend hebben we doorgebracht in Tsitsikamma.
Donderdagavond na stage vertrokken we met 4 auto's richting Tsitsikamma. Dit is ongeveer 2 uur rijden vanaf PE. Het kan sneller, maar onze auto vindt het berglandschap niet erg leuk.. Natuurlijk was er weer eens iets mis gegaan met het boeken, maar gelukkig was er plek voor ons allemaal. Ik deelde een chalet met Manon en Kelly. Vrijdagochtend zijn we wezen ziplinen. Je zit dan vast aan een kabel en gaat over het water en tussen de bomen door. Erg leuk om te doen! Hierna wilden we dolfijnen spotten, want we hadden een bordje met Dolphin View gezien. Dit bleken huisjes te zijn met die naam en niks geen dolfijnen dus.. Toen we weer weg wilden rijden besloot er een auto om niet meer te starten. Ook het hendeltje van de motorkap had het begeven dus het repareren ging niet door. Na heel veel hulp van een local die voor VW had gewerkt besloot ook hij dat het hulpeloos was. Gelukkig had hij wel een sleeptouw dus konden we de auto weer de huisjes krijgen. En jahoor, hij deed het weer. Vrijdagmiddag zijn we naar de bungeejump plek geweest. Je kunt hier bungeejumpen van een brug die 216 meter hoog is, de hoogste bungeejump ter wereld. 3 meiden hebben de sprong vrijdag gedaan. Zelf ga ik deze sprong in december doen met Niels (en misschien met papa als hij durft??). Zaterdagochtend hadden we kajakken. Ik vormde samen met Jonna een team en we waren een aardig goed duo. Eerst een stuk over de zee wat best nog wel spannend en inspannend was. Hierna kwam je in een soort van kloof en was het water heel rustig. We hebben ook nog een stuk gepeddeld op een lilo (een soort luchtbed, maar dan harder). De terugreis was nog zwaarder, want de armspieren hadden er eigenlijk wel genoeg van. Hierna was het wel tijd voor een lunch, tijdens het eten konden we ook nog eens een walvis spotten. Dit is trouwens de tweede keer al dat ik een walvis zie tijdens een hapje eten. Erg mooi om te zien! 's Middags heb ik in de brandende zon een berg beklommen. Na veel gehijg, geklaag en gezweet kwamen we na ongeveer een uur eindelijk boven en was het het allemaal waard. Wat een prachtig uitzicht! De klim was wel erg zwaar, want het was niet gewoon een leuk paadje omhoog, maar klimmen van steen naar steen en af en toe een steile trap op waar dan ook nog wel eens wat traptreden misten. De weg terug was ook best wel eng, want de benen trilden aardig. Zaterdagavond hebben we gezellig iets gedronken bij het kampvuurtje. Zondagmiddag hadden we een blackwater tubing tour. Een mooie wetsuit aan, helm op, reddingsvest aan en op de band maar. Je gaat dan met een band van een rivier af met af en toe een klein watervalletje. Af en toe viel je om en botste je op wat stenen, maar het was wel erg leuk.
Op dit moment heb ik op heel wat plekken spierpijn en ben ik aardig moe, maar het sportieve weekend was top!

Ik zal nu maar eens wat gaan doen voor stage.
Sorry voor het vele lezen, misschien moet ik mijn blog wat beter bijhouden...

Have a nice day!

  • 05 Oktober 2015 - 13:45

    Attie MusschengA:

    Hoi Nicole,
    Wat een stuk schrijven.....erg leuk om te lezen hoor!
    Je doet erg veel ...lees ik, zowel werken met de kinderen en gelukkig ook veel andere leuke dingen.
    Vorige week heb ik je moeder nog even gesproken, rondje gefietst en kopje thee bij gedronken bij Heidi.
    Hier schijnt het zonnetje ook nogsteeds heerlijk....wel een van de laatste dagen.
    Zeg heel veel werkse en ook plezier, bij en met alles!
    Lieve groeten,
    Attie.

  • 05 Oktober 2015 - 13:55

    Hans Bakema:

    Fantastich leuk Nicole en een hele onderneming en ervaring rijker.
    Afgelopen zaterdag met Heidi gesproken, gaat ook nog die kant op .
    Groet Hans

  • 05 Oktober 2015 - 15:10

    Opa En Oma Wiersema:


    Wat een lang verhaal en wat beleef je veel.
    Alleen het lezen is zo klein.
    Geniet maar.
    Groetjes.

  • 05 Oktober 2015 - 17:41

    Heidi:

    Wat weer mooi geschreven Nicole. Superweekend gehad dus. En in december maak ik de foto's wel! Tot skype/app. En opa en oma bedoelen met het lezen dat de lettertjes zo klein zijn...Ik heb nu ook mijn kruidvatbrilletje op de neus...

  • 06 Oktober 2015 - 13:08

    Imke:

    Heerlijk Nicole, al die avonturen! Je stage klinkt erg pittig, kan me voorstellen dat je ' s avonds niet veel puf meer hebt. Welke taal spreek je met de kinderen? Wij hadden vorige week ook even te maken met jongeren uit een bepaald milieu, merk je meteen. Heel ruig en voor de duvel niet bang zoals je al zegt. Dus goed je mannetje staan! Succes weer en groetjes uit Buenos Aires :)

  • 08 Oktober 2015 - 21:53

    Annette:

    Geweldig Nicole wat je allemaal beleefd en wat een mooie foto's
    . Ik reageer wel wat laat maar kom net van vakantie terug.(Barcelona)
    Blijf genieten!!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Nicole

Actief sinds 25 Aug. 2015
Verslag gelezen: 288
Totaal aantal bezoekers 3844

Voorgaande reizen:

23 Augustus 2015 - 01 Juli 2016

Stage lopen in Port Elizabeth

Landen bezocht: